We zeggen het vaak: ons vak is het mooiste specialisme binnen de communicatie. Omdat we onderdeel uitmaken van levensreddende interventies. We menen regelmatig dat de zorg voor het welzijn van medewerkers iets is van de moderne tijd. ‘Vroeger ging het anders’ horen we dan. Ongevalscijfers lijken te dalen, zoveel is waar. Maar is het nu anders dan vroeger, dat we geen gewonden meer accepteren? Misschien is de bescherming van medewerkers verbeterd, de primaire wens om iemand ongewond zijn werk te laten doen, niet. In een oude fabriek stuitten we op deze muurschildering . Neem geen nodeloos risico. Misschien verraadt het dat ‘nodig risico’ wel genomen moet worden? In ieder geval uitte zich de zorg voor de collega’s zich op bijna artistieke wijze.
Bovendien zit er een mooi (onbedoeld?) effect in: waarschuwt die muis de kat nou?
